Popularnie zwany „Adasiem”, pomnik Adama Mickiewicza jest od wielu lat miejscem spotkań, występów ulicznych artystów, punktem orientacyjnym na krakowskim rynku. Jak wiele tutejszym monumentów budził kontrowersje i spotykał się z wieloma słowami krytyki, dodatkowo upamiętnia postać wieszcza, którego stopa nigdy nie stanęła na krakowskiej ziemi.
WięcejDzisiaj ta pierzeja krakowskiego rynku, jest, chyba najbardziej reprezentacyjną. To tutaj jest stworzona spacerowa promenada i tutaj stoją malownicze dorożki, o których pisał już Konstanty Ildefons Gałczyński. Zauważmy jednak, że niegdyś była to najbardziej handlowa część krakowskiego placu z gęsto ustawionymi, niereprezentacyjnymi jatkami oferującymi towary wszelakiej maści.
WięcejKościół archiprezbiterialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany także kościołem Mariackim – jeden z największych i najważniejszych, po Katedrze Wawelskiej, kościołów Krakowa, od 1962 posiadający tytuł bazyliki mniejszej
WięcejZnajdujemy się przy zachodniej pierzei krakowskiego rynku oznaczonej literami C- D, gdzie stoją domy od numeru 27 do 35. Linia ta rozpoczyna się od ulicy Świętej Anny, aż po ulicę Szczepańską i jest podzielona ulicą Szewską. To tutaj znajduje się największe zagęszczenie pałaców miejskich. To tutaj Kościuszko składał swą przysięgę narodowi, a złoczyńcy otrzymywali karę chłosty. W tych domach intensywnie rozwijało się życie kulturalne i artystyczne XIX i początków XX wieku.
WięcejW południowo- wchodnim narożu krakowskiego rynku stoi samotna wieża ratuszowa, nazywana samotną wdową po nieistniejącym gmachu miejskiego ratusza. Razem z sąsiednimi Sukiennicami oraz Kościołem Mariackim jest integralną częścią tego miejsca. Jednym, z najbardziej charakterystycznych elementów krakowskiej architektury. Ale nie zawsze była wdową, nie zawsze samotną. Jeszcze dwieście lat temu wyłaniała się swym majestatem z całego kompleksu zabudowań
WięcejLinia oznaczona literami E- F, stanowi południową pierzeję rynku. Znajdują się tutaj kamienicę od numeru 14 do 26. Pierzeja rozpoczyna się ulicą Grodzką, a kończy ulicą Wiślną. W połowie długości przedzielona jest słynną z piosenki Grzegorza Turnau’a ulicą Bracką, prowadzącą do konwentu Braci Franciszkanów. To tutaj ustawiano teatrum, na którym król odbierał hołd od krakowian, zaraz po swojej koronacji. Tutaj też odbył się, w dniu 10 kwietnia 1525 roku słynny Hołd Pruski.
Więcej